22.4.05

Juliette Lewis & The Lick Me's



"Seg, heb jij Juliette Lewis gezien op Petrol."
Nee, ik was te laat. Helemaal uitverkocht.

"Spijtig, want het was wel de moeite."
Oh, maar ik ga haar binnenkort wel live zien.

"Ah? Komt ze naar Werchter of Pukkelpop ofzo?"
Nee, nee, we gaan eind mei in de legendarische Bowery Ballroom in New York naar een optreden van haar.

Yes, komt de poster die al die jaren op mijn kot heeft gehangen toch nog tot leven... :)

19.4.05

Vonken uit een oude koelkast



"Kwisvraagje: wat hebben LCD Soundsystem, Franz Ferdinand en Bloc Party met elkaar gemeen? Als u weet dat zowat elke karakterschets van die bands vroeg of laat tegen Gang Of Four aanloopt, bent u weer wat dichter bij de finaleronde. De punkfunkstamvaders uit Leeds speelden afgelopen weekend een overrompelende reünieshow in het Borgerhoutse Hof ter Lo."
"Bassist Dave Allen en drummer Hugo Burnham vormden een potig funkende ritmetandem, waarvan gitarist Andy Gill de perfecte antipode was. In zijn attaquerende spel was geen plaats voor akkoorden, maar veeleer voor vonken, stroomstoten en zaagsneden. Voeg daar nog de existentiële, puntig gefraseerde observaties van zanger Jon King aan toe en je kreeg regelrechte vijfsterrenuitvoeringen van classics als ‘At Home, He’s a Tourist’, ‘Natural’s Not in It’ en bovenal het molenwiekende ‘To Hell with Poverty’, dat het hele oeuvre van The Rapture prompt als banaal afdeed. Even ontluisterend was het rekwisiet dat voor ‘He’d Send in the Army’ het podium werd opgedragen: een oude koelkast die King met een kromme ijzeren staaf op metronomische wijze sloopte."
"De erfenis van de groep was nooit zo actueel als nu. Als de Bende Van Vier deze zomer, zoals officieus beloofd, nog een Belgisch festival aandoet, hebt u maar één optie: gaan." (uit De Morgen)

15.4.05

Domino: het verslag



De negende editie van het Brusselse Domino-festival is afgelopen. Hoewel het programma er zeer verleidelijk uitzag, zijn we niet tot in de AB geraakt. Gelukkig kan je nog op de Domino-website terecht voor reviews, videoreports en exclusieve interviews. Ga zeker eens kijken naar het grappige Millionaire-filmpje, het gesprek met de bijzonder aardige Feist en de opnames van het optreden van Jaga Jazzist (foto). Hopelijk verschijnt er een van de volgende dagen ook een video van LCD Soundsystem op de site.

Arcade Fire vs Believo: deel II



Goed nieuws, goed nieuws! Wegens de grote vraag naar tickets wordt het concert van The Arcade Fire van 13 mei in de Botanique verplaatst naar 15 mei in het Koninklijk Circus. Nu kan iederen dus zonder problemen op 13 mei naar Believo, Soon en Confuse the Cat in het Oude Badhuis én naar The Arcade Fire. Wie gaat er 15 mei mee? Of kennen jullie nu echt niks van muziek? :) Op de website van Merge Records kan je alvast eens luisteren naar Rebellion (Lies), Wake Up en het fantastische Neighborhood #2 (Laika).

14.4.05

Een Poolse bouwvakker en zijn gitaar



Een ritje naar cultureel centrum Luchtbal heeft altijd wat weg van een reis naar een voormalig Oostblok-land. Als de frontman van de band die je gaat zien dan ook nog eens veel weg heeft van een illegale Poolse bouwvakker, krijg je helemaal de indruk dat je op de verkeerde plaats bent beland. Tot blijkt dat die bouwvakker een behoorlijk stukje gitaar kan spelen en een stem heeft om u tegen te zeggen.
Frontman Geoff Farina maakte woensdagavond niet bepaald een enthousiaste indruk, maar dat weerhield zijn band Karate er niet van om een straf optreden te geven. Drummer Gavin McCarthy en bassist Jeff Goddard zijn na tien jaar behoorlijk op elkaar ingespeeld en Farina tokkelt op zijn gitaar alsof hij nooit iets anders heeft gedaan. Karate speelde niet enkel nieuw materiaal, maar greep gelukkig ook regelmatig terug naar oudere nummers als ‘Caffeine or Me’. Mooi, mooi. Zelfs de mensen van Joepie waren onder de indruk…

13.4.05

Luyster n° 04: The Smiths



The Smiths - The Queen is Dead

and if a double-decker bus
crashes into us
to die by your side
is such a heavenly way to die
and if a ten-ton truck
kills the both of us
to die by your side
the pleasure and the privilege is mine

(uit "There's a light that never goes out", nu we toch met drama bezig zijn)

Het drama van Antony & The Johnsons



Is it a boy? Is it a girl? No, it's Antony and the Johnsons! De excentrieke homo debuteerde in 2000 en dat ging niet onopgemerkt voorbij. Voor zijn nieuwe plaat 'I am a bird now' kon hij dan ook rekenen op de medewerking van Devendra Banhart, Rufus Wainright, Lou Reed en zijn grote idool Boy George. Laat dat laatste u vooral niet afschrikken en luister naar Hope There's Someone. De stem van Antony wordt nogal vaak vergeleken met die van Nina Simone. Voor alle duidelijkheid: Nina is een zwarte vrouw, Antony is een blanke man.
Kindamuzik.net: "Antony's androgyne verschijning en titels als ‘For Today I Am a Boy’ met een tekst als “one day I'll grow old / to be a beautiful woman” mag hij zich gelijk kronen tot rolmodel voor de verwarde transseksueel in wording. Maar ook mensen die buiten die categorie vallen en graag het drama opzoeken zullen I Am a Bird Now koesteren als het muzikale meesterwerk dat het is."
Voor alle duidelijkheid: we rekenen ons eerder tot de tweede groep. Ook Eppo Janssen had wat moeite met zijn 'outing' als Antony-fan: "Als ze mij vijf jaar geleden hadden gezegd dat ik zou luisteren naar pianoballads van een homo die er af en toe wat naast zingt, had ik je niet geloofd."
Antony & The Johnsons spelen op 10 mei in het STUK in Leuven en op 11 mei in de Botanique in Brussel.

11.4.05

Djangomanie op Nederland 3



Eddy Merckx? Pater Damiaan? Jan Van Eyck? Nee, als er dan toch per se iemand tot Grootste Belg moet gekroond worden, mag het van ons Django Reinhardt zijn. Wie de legendarische zigeunergitarist niet kent, kan vanavond om 21 uur afstemmen op Nederland 3. Het programma Het Uur van de Wolf is volledig aan hem gewijd.
De verdienste van Reinhardt is vooral dat hij zelf een volledig nieuwe gitaarstijl ontwikkelde. Hij moest wel, nadat twee van zijn vingers verschrompeld werden na een brand in zijn woonwagen. Toch leert Django zichzelf met deze beperkingen in een mum van tijd weer gitaar spelen. Samen met Stephane Grappelly vormt hij ‘The Quintet of the Hot Club of France’, een uiterst succesvolle jazzband. Reinhardt trekt onder meer naar Amerika waar hij met zijn idool Duke Ellington speelt. Ook vandaag is Django Reinhardt nog steeds enorm populair. Bert Catyn, voorman van Absynth Minded, noemde hem vorige week in Republica nog 'een groot voorbeeld'.

9.4.05

Luyster n° 03: Sonic Youth



Sonic Youth - Goo

hey, kool thing, come here, sit down
there’s something I go to ask you
i just wanna know, what are you gonna do for me?
i mean, are you gonna liberate us girls
from male white corporate oppression?
tell it like it is!
huh? yeah!
don’t be shy
word up!
fear of a female planet?
fear of a female planet?
fear, baby!
i just want to know that we can still be friends
come on let everybody know

"Dat is pure Guns n' Roses"



Vijf dagen koorts, keelpijn, oorsuizingen, duizelingen, nekpijn en rugpijn. Wat doe je dan om zo'n week af te sluiten? Juist, naar een optreden van Millionaire gaan kijken in de Cahier om daar een behoorlijke stamp in uw kloten te krijgen. Figuurlijk wel te verstaan.
Tim Vanhamel & co kwamen naar Hoogstraten om hun volledige nieuwe plaat voor te stellen. En die klinkt, om nog eens in vertrouwde uitdrukkingen te hervallen, moddervet en retestrak. "Dat is gewoon pure Guns n' Roses, jom", vertelde een erudiet muziekkenner ons. Voor alle duidelijkheid: dat is het grootste compliment dat we kunnen geven, tot nu toe enkel gebruikt bij de release van Appetite For Destruction. Ik weet niet wanneer de plaat juist uitkomt, maar ik zou het alvast gaan vragen aan uw favoriete platenboer. Misschien heeft die wel connecties bij Millionaire. Kuch.
Van het voorprogramma I Love Sarah hebben we trouwens alleen de groepsnaam onthouden. Ik zou hem namelijk zelf bedacht kunnen hebben.

8.4.05

"Slapen kan ik als ik dood ben"



En dan nu: film. Naast het gesprek met Barman, staat er deze week in Knack ook een dossier over Rainer Werner Fassbinder, 'het laatste geniale filmtalent'. Fassbinder was een geflipte Duitse regisseur die me nu toch al een aantal jaren achtervolgt. Eerst als 'grappige naam' in de schuiven van de Video Take Out, daarna via een leraar Duits mét smaak en tenslotte als naam van de beste onbestaande groep ooit. Ben een keer in een Duitstalige biografie van hem begonnen, maar dat was net iets te hoog gegrepen.
Fassbinder stierf al op zijn 37ste, maar had wel meer dan veertig films ingeblikt. Hoe doe je dat? Door - bijna - nooit te slapen. En hoe doe je dat dan weer? Véél cocaïne en véél whisky-cola. ”Beter een kort en krachtig leven dan geen leven”, heet dat dan.
Fassbinder had niet alleen problemen met drank en drugs, maar ook met zijn ouders, acteurs, minnaars, kortom: met alles en iedereen. Een stuk uit het artikel: “In 1968 zal hij Irm Hermann en Ursula Strätz, twee vrouwen die rond hem zwermen als bijen rond een vleesetende plant, vriendelijk doch beleefd verzoeken om hun lichaam te verkopen zodat hij voor zichzelf de tijd, de ruimte en de financiële armslag kan scheppen om scenario's te schrijven. De arme Hermann zal hij daarbij zo ver drijven dat ze uit pure wanhoop om zo veel onbeantwoorde en miskende liefde op de vensterbank gaat staan met het niet mis te verstane dreigement: 'Ik spring'.”
Zijn films? Die heb ik door omstandigheden jammer genoeg nog niet gezien (“Allez, toch geen Duitse film?”), maar daar gaan we dringend werk van maken. En de groep Fassbinder? Mann kann niemals sagen was die Zukunft bringen wird...

7.4.05

gOD vs Dewinter



"Het is makkelijker om Elvis Costello in Antwerpen te zien dan dEUS." Dat zei Paul Schyvens, bezieler van de fantastische Roma, een aantal weken geleden in Knack. Deze week legt Barman in hetzelfde weekblad uit waarom hij een optreden in eigen stad nog even opspaart. "Volgend jaar, aan de vooravond van de verkiezingen, willen we in Antwerpen een groot evenement organiseren tegen het Vlaams Belang. Behalve dEUS zouden er nog vier of vijf andere groepen meedoen. En we zouden er de allochtone gemeenschap ook heel hard bij betrekken."
Het is de eerste keer dat Barman zich zo uitlaat over politiek. "Ik ben er de mens niet naar om zomaar gratuit meninkjes te spuien. Je moet weten waarover je praat. De laatste tien, vijftien jaar was ik vooral met andere dingen bezig. Intussen volg ik het allemaal van veel dichter. Je zal me nog steeds geen Grote Meningen horen poneren, verre van. Maar wat het Vlaams Belang betreft, is de tijd gekomen om een teken te geven."
Opper-behanger Flip Dewinter heeft al gereageerd. "Barman mag doen wat hij wil, maar ik betreur dat hij meehuilt met de wolven in het bos. Het maakt de polarisatie in de stad alleen maar groter." Tja...