Yeasayer - All Hour Cymbals

Het debuut van Yeasayer ligt al twee maanden in de rekken, maar krijgt pas nu de aandacht die het verdient. Voer voor fans van TV On The Radio, Animal Collective en, euh, Cindy Lauper.

Psych-pop en snap-gospel uit het Midden-Oosten. Jawel, zo omschrijft Yeasayer de sound op haar debuut ‘All Hour Cymbals’. Hun inspiratie halen ze uit Bollywoodfilms uit de jaren ’70, de soundtrack van Oliver, Keltische muziek, bij de Beatles en, jawel, Cindy Lauper. Of dat willen ze ons toch doen geloven. De band heeft in ieder geval een voorliefde voor gospel en steekt dat niet onder stoelen of banken. Net als bij stads- en geestesgenoten TV On The Radio resulteert dat regelmatig in een portie handgeklap, extatisch gezang, een (kinder)koor hier en daar en vooral zeer knappe harmonieën.

En net als ander schoon volk zoals Panda Bear, Animal Collective en Liars durven de heren van Yeasayer behoorlijk te experimenteren met songstructuren, vreemde instrumenten en de knopjes in de studio. U hebt er nog altijd geen idee van hoe Yeasayer nu in godsnaam klinkt? Surf even naar hun website en download er gratis de huidige single ‘2080’ en het knappe ‘Sunrise’. De band sleept ondertussen trouwens ook al een stevige livereputatie mee. Gaat u dat vooral zelf live zien op woensdag 20 februari in de ABClub.

(recensie gepikt bij entertainment.be)

Chan Marshall doet Bob Dylan

Chan Marshall aka Cat Power schrijft een ode aan Bob Dylan en doet dat goed. 'Song to Bobby' is te beluisteren op haar nieuwste plaat 'Jukebox', net als covers van onder meer Frank Sinatra ('New York'), James Brown ('Lost Someone') en Billie Holliday ('Don't Explain'). Mooi, zeer mooi zelfs. En momenteel helemaal gratis te beluisteren op de luisterpaal.

Song to Bobby
I wanna tell you
I've always wanted to tell you
But I never had the chance to sing
What I feel in my heart
From the beginning to my dying day

I was fifteen, sixteen maybe
In the park I was waving my arms
You were aware I could swear
and you sang the song that I was screaming
I wanted you to ...

Another time was in South Carolina
It's always been the third encore
Who's wind came blowin' in?
Can you tell me who were you singing for?
Oh my god can you tell me who you were singing to?

Phone call from your New York City office
You were supposedly asking to see me
Oh how I wanted to tell you
But I was just only 400 miles away
Who could believe that you were calling
I was in DC, I was 400 miles behind
Backstage pass in my hand
Giving you my heart was my plan
I wish I could tell you

My chance
In the middle of a stadium in Paris, France
Can I finally tell you?
Can I finally tell you?
To... be my man.
April, Paris, can I see you
Can you please be my man

Dit was 2007: de plaatjes

Beter laat dan nooit: onze favoriete plaatjes van 2007, handig en in willekeurige volgorde verzameld in een post. En toch beginnen we niet geheel toevallig met Radiohead, want het was toch een beetje het jaar van Thom Yorke & co. Begin oktober kondigde de band aan dat de nieuwe plaat tien dagen later al te koop zou zijn via hun website én dat iedereen zelf mocht kiezen hoeveel hij of zij daarvoor wou betalen. Ondertussen is 'In Rainbows' ook gewoon bij de platenboer te verkrijgen en daar vliegt ie de deur uit. Terecht, want deze zevende worp is misschien wel het beste dat we tot nu toe van Radiohead gehoord hebben.



Het Amerikaanse Spoon staat al vijf platen lang op de rand van de grote doorbraak, maar toch vrezen we dat de wereld ook na 'Ga Ga Ga Ga Ga' niet aan hun voeten zal liggen. Jammer, want frontman Britt Daniels weet perfect hoe je catchy songs mét een randje schrijft.



De mooiste nachtplaat van 2007. Het duurt maar een paar seconden voor The National je op 'Boxer' bij je nekvel grijpt en ze laten pas los wanneer de laatste noten uitgestorven zijn. Vergeet tijdens de rit niet aandachtig te luisteren naar prachtsongs als 'Fake Empire', 'Start A War' en 'Racing Like A Pro'.



"Deze plaat heeft tien luisterbeurten nodig", zei zanger Paul Banks over de nieuwe Interpol en gelijk had hij. Want na de aanvankelijke ontgoocheling, groeide 'Our Love To Admire' uit tot één van de toppers van het jaar. Wie hen nog één keer een flauw afkooksel van Joy Division durft te noemen, krijgt klappen.



Het debuut 'Robbers & Cowards' van Cold War Kids trapt ijzersterk af met het duo 'We Used To Vacation' en 'Hang Me Up To Dry'. Vooral die laatste song is er eentje waarvoor wij naar onze stereo spurten en de volumeknop nog wat verder naar rechts draaien. Maar ook bij wat verderop volgt, zijn wij niet geneigd om het volume weer wat zachter te zetten. Luister bijvoorbeeld ook eens naar 'Hospital Beds' en 'Tell Me in the Morning'.



Mogen wij u verder ook nog volgende plaatjes warm tot zeer warm aanbevelen: 'Sky Blue Sky' (Wilco), 'Beyond' (Dinosaur Jr), 'The Stage Names' (Okkervil River), 'Are The Dark Horse' (Besnard Lakes), 'Topless Is More' (de Portables), 'Trees Outside The Academy' (Thurston Moore), 'The Flying Club Cup' (Beirut), 'Myths of the Near Future' (Klaxons), 'Let's Stay Friends' (Les Savy Fav), 'Grass Geysers...Carbon Clouds' (Enon), 'White Chalk' (PJ Harvey), 'Autumn of the seraphs' (Pinback). Moeten we nog verder gaan? Ok! 'Liars' (Liars), 'Go Go Smear The Poison Ivy' (Múm), 'An End Has A Start' (Editors), '23' (Blonde Redhead), 'A Weekend In The City' (Bloc Party), 'Cease To Begin' (Band Of Horses), 'Because Of The Times' (Kings Of Leon), 'Two Gallants' (Two Gallants), 'Stars On The Wall' (The Go Find), 'The Reminder' (Feist), 'We Were Dead Before the Ship Even Sank' (Modest Mouse), 'Drums & Guns' (Low), 'Neon Bible' (Arcade Fire), 'Wincing The Night Away' (The Shins). En nu maar hopen dat we niemand vergeten zijn...