Fleet Foxes is 'America's next great band' volgens muziekblad Mojo. Overdreven? Na een sterk concert in de Botanique kunnen we het vijftal uit Seattle alleen maar zeer warm aanbevelen.
Dinsdagavond 3 juni, een uur na afloop van het indrukwekkende concert van Fleet Foxes in de Rotonde van de Brusselse Botanique. We wandelen door de gangen naar buiten als plots achter ons twee mannen a capella ‘I Believe I Can Fly’ van, jawel, R Kelly inzetten. En het klinkt nog straf ook. Het blijken de drummer en de basist van de band te zijn, die met hun gezang meteen bewijzen dat ze in hun biografie niet liegen. “We doen niets liever ter wereld dan in koor samen te zingen.”
En dat was ook al te merken tijdens het concert dat het vijfkoppige collectief even voordien had gegeven. Muzikaal doet het vaak denken aan hedendaagse bands als My Morning Jacket, Band Of Horses en Midlake. Of, uit de platenkast van hun ouders, aan groepen als The Beach Boys en Love. Maar altijd zijn er weer de stemmen van zanger/gitarist Robin Pecknold en co die terugkomen en de instrumenten regelmatig het zwijgen opleggen om alleen verder te gaan. Het publiek in Brussel stond er met open mond naar te kijken en we hoorden rond ons woorden als ‘kippenvel’ en ‘een ontdekking’.
En voor wie het nog te ontdekken is: Fleet Foxes ontstond in 2006 in Seattle, toen Pecknold en zijn goeie vriend en gitarist Skye Kjelset uit hun kelder kropen en een band rond zich verzamelden. Nu, twee jaar later, ligt hun eerste langspeler ‘Ragged Wood’ in de winkels, met op de cover het bekende ‘Spreekwoorden’-schilderij van Pieter Breughel. Het Amerikaanse muziekblad Mojo bestempelde het debuut meteen als ‘Album of the Month’ en in de recensie ervan lezen we dingen als ‘America’s next great band’. Zo ver zouden we nu niet durven gaan, maar toch is Fleet Foxes absoluut een band om in de gaten te houden en zouden we je ‘Ragged Wood’ warm willen aanbevelen.
En vergeet ook zeker hun ep 'Sun Giant' niet te beluisteren, want daarop is een van hun mooiste parels terug te vinden. Het nummer heet ‘Mykonos’. En nee, dat is niet Bruce Springsteen die je daar hoort zingen…..
(entertainment.be)
5 opmerkingen:
En elke keer dat ik onder den indruk ben van uw schrijfsels dan is dat gepikt. Soit, ook dat kun je dus in stijl doen :-)
Hela, 'k zal u sebiet eens een proces voor laster en eerroof aan uw broek smeren...
Sorry, my bad! Al zou ik in't vervolg toch beginnen met:
...ik was op uitnodiging van Prince op een feestje in de Botanique...
Ha ja, prince! Ik zei vorige week nog tegen David Bowie en Nick Cave: "David en Nick, precies al lang niks meer van de Prince gehoord, we moeten daar nog eens mee gaan bowlen..."
Couldn't agree more ... zeer indrukwekkend concert dat doet verlangen naar meer! En dat komt er ook, na hun tournee met Wilco!
Ik heb de full cd na het optreden gekocht en hij staat hier op repeat, non-stop wel te verstaan!
Een reactie posten