24.11.08

I hang my head beside the willow tree...



Leuk nieuws was het niet, dat afgelaste optreden van TV On The Radio afgelopen zaterdag. En toch heb elk nadeel z'n voordeel: konden we plots toch naar Trix om Women en Chad Vangaalen te ontdekken.

Women kunnen we iedereen aanbevelen: ondanks de aarzelende start een fijn concert van hen gezien en op hun debuut staat voldoende leuk materiaal om de oren een tijdje zoet te houden. Maar over hen hebben we het hier al gehad, dus schakelen we direct over naar Chad Vangaalen. De Canadees wist ons live niet meteen van onze sokken te blazen, maar deed ons toch op zoek gaan naar 'Soft Airplane'. En we willen u voorstellen om dat ook te doen, want Vangaalen knutselt in zijn kelder in Calgary zeer schone dingen in elkaar. Voor een voorsmaakje surf je naar hier, waar je 'City Of Electric Light' en het schitterende 'Willow Tree' kan beluisteren, een song waar Sufjan Stevens een moord voor zou begaan. Allez, niet echt he, bij wijze van spreken...

"Singer-songwriters die ons niet tegelijk naar adem doen happen, de stuipen op het lijf jagen, doen gniffelen dan wel kamerbreed grijnzen én per tien songs minstens drie keer midscheeps tussen de hartkamers treffen, mogen wat ons betreft tot het einde der tijden ijscoupes gaan scheppen bij Häagen-Dazs. Weinig kans dat u de Canadese songsmid Chad VanGaalen binnenkort met een belachelijk petje op zijn kanis bolletjes Caramel Brownie in een hoorntje zult zien mikken: op zijn derde cd 'Soft Airplane' doet hij namelijk all of the above." (www.humo.be)

Geen opmerkingen: