Playlist ten huize van blitzkrieg.noise: deel II

Make no mistake about it: de hoes van de nieuwe Pinback-plaat is met straatlengtes voorsprong de lelijkste die wij in onze collectie hebben staan. We dachten eerst zelfs dat we per ongeluk de nieuwe Whitin Temptation hadden mee gegrist. Niet dus, er staat wel degelijk vintage Pinback-materiaal op het bijgeleverde schijfje. En dat is tegelijkertijd een meevaller en een tegenvaller. Natuurlijk zijn wij fans van hun typische geluid: de herkenbare stem van Rob Crow, de nadrukkelijk aanwezige bas en drums, regelmatig een pianoriedel ertussen. We zijn Duyster nog steeds dankbaar voor die zondagavond waarop wij voor de eerste keer Loro te horen kregen (da da da da da da) en vervolgens meteen This Is A Pinback CD kochten, een debuut vol pareltjes. En ook op Autumn Of The Seraphs staan enkele zeer fijne songs. Het uptempo 'From Nothing To Nowhere', de bliepjes in 'Good To Sea', het knappe 'Walters', 'Devil You Know' of het, zoals ze ook in De Morgen al opmerkten, sterk naar The Police ruikende 'Blue Harvest': wij aanhoren het allemaal weer met plezier. En toch kunnen we ons niet ontdoen van de indruk dat het 'meer van hetzelfde' is. Of zoals ze het op Goddeau.be zo mooi omschrijven: "Het is een beetje als een spectaculaire rollercoaster: beu word je het niet, maar de sensatie van de allereerste rit maak je niet meer mee."


Wist u dat Drum's Not Dead van Liars de perfecte, zenuwachtige soundtrack is voor een spelletje Jungle Speed? Wel, dan weet u het nu in ieder geval. Of de opvolger, simpelweg Liars getiteld, daar ook voor in aanmerking komt, hebben we nog niet kunnen testen. Wat we wel weten is dat de nieuwste plaat van het drietal behoorlijk hard aftrapt met de single 'Plaster Casts of Everything'. "Wij worden keer op keer báng van dit nummer: bang dat we de eerste de beste omstander van pure opwinding op zijn muil zullen timmeren", dixit Humo. Dat geldt volgens ons ook meteen voor enkele andere opwindende Liars-songs zoals 'Cycle Time' en 'Freak Out'. Daarnaast staan er op de plaat wel wat dingen die ons aan het Antwerpse White Circle Crime Club doen denken (of was het andersom?). Luister bijvoorbeeld maar eens naar 'Clear Island' of 'Pure Unevil'. Wij lusten de nieuwe Liars wel, zo in de late uurtjes op een zaterdag- of andere avond. Maar 't is misschien geen plaat om op een zondagochtend mee te ontwaken. Tenzij u de dag begint met vijf dubbele espresso's...