Black Heart Procession - The Spell

Begin mei ligt er eindelijk nieuw werk van het geweldige The Black Heart Procession in de winkels. De opvolger van Amore Del Tropico heet The Spell. Frontman Pall Jenkins bedient zich daarop naar het schijnt weer volop van de beruchte Zingende Zaag. U moet dat vooral ook live gaan bekijken. Op vrijdag 26 mei in de Botanique en op zaterdag 27 mei in de 4AD in Diksmuide.

Het Vlaamsch Belang (1)

"Vlaams Belang-Kamerlid Guido Tastenhoye is tussengekomen bij de burgemeester van Schoten met de vraag een gezin uit Kazachstan te regulariseren. Een opmerkelijke vraag voor een partijlid van het VB, dat naar eigen zeggen een strikt uitwijzingsbeleid voorstaat. Toch verklaarde Tastenhoye in de Kamer achter zijn vraag te blijven staan. ‘Het is een inschattingsfout die een politicus, zeker van het VB, niet opnieuw mag maken’, reageert Philip Dewinter. 'Guido werd misleid door zijn emoties."
Voilà, lieve Guido heeft een zware inschattingsfout gemaakt door zijn emoties te laten spreken. En laat dat nu net doodzonde nummer één zijn bij het Blank Belang. Laat je hart nooit spreken, Vlaamsche vrienden.

Ultieme Instrumentale Top 50

Het hoeft niet altijd een overzicht te zijn van de beste platen van het afgelopen jaar of de honderd beste nummers aller tijden. Bij KindaMuzik hebben ze de koppen bij elkaar gestoken voor de Ultieme Instrumentale Top 50. Allemaal goed en wel, maar waar staat Sexual Mistake 2 van Gasoline DC?

01. John Coltrane - Olé
02. Neu! - Hallo Gallo
03. Manuel Göttsching - E2-E4
04. William Basinski - D|P 4
05. Charlemagne Palestine - Strumming Music
06. Mogwai - Like Herod
07. Miles Davis - In A Silent Way / It’s About That Time
08. Steve Reich - Drumming
09. Set Fire to Flames - Steal Compass/Drive North/Disappear
10. Fennesz - The Point of it All

Reminder: Undercurrent .1

Voor een muzikaal avondje dol en fijn, moet u op 17 februari in de kelder van Den Drempel zijn. De affiche voor de eerste Undercurrent van 2006 ziet er veelbelovend uit. Allen daarheen.

Gasoline DC
"Antwerps/Turnhouts noiserock duo op explosieve (en naar eigen zeggen 'non-stop') drums en loeiharde gitaar. Verwijst op een bombastische en zenuwachtige manier naar Sonic Youth, Hella, The Cancer Conspiracy en Turing Machine."

Bronze
"Hechtelse helden met een catchy en melodieus soort rock die zowel doet denken aan Don Cab en Dianogah als aan Godspeed You Black Emperor en Mogwai."

Believo
"Deze indieprinsen uit de Kempen verdienen een forum, een stem. Believo! is zowat de meest interessante Belgische band die ik het afgelopen jaar op het podium heb mogen bewonderen." (soundslike.be)

Ignatz
"Zelfverklaard lofi fascist Bram Devens speelt met door effecten vervormde lo-fi folknummers en verwerkt die tot een bevreemdend bezwerend geluid. Ignatz bacht net een cd uit bij de geluidsverzamelaars van (K-RAA-K)³. Verwacht een ouderwets/eigentijdse interpretatie van the Smithsonian Anthology Of Folk."

Clap Your Hands

"Ian Curtis died by his own hand in 1980, the year Talking Heads released Remain in Light. (...) And normally you wouldn't try to imagine what would have happened if David Byrne would have joined that year as the new singer of Joy Division/New Order. But now there's Clap Your Hands Say Yeah. (...) In at least 5 or 6 songs the magic happens: a drummer that makes you wonder if he's human, melting with a rolling melodic bass, completed with an eery vocal accompanied by a tight right hand. New wave finally lost its desperation."
Het fenomeen Clap Your Hands Say Yeah hield gisteren halt in de AB. Mede-concertganger PM was vandaag al vroeg op en pende neer wat hij daar zoal van vond. Fijn, dan moet ik dat niet doen.

AB-programmator officieel gek verklaard

Man, man, man, wat een feest! Zondag 16 april op het Domino-festival in de AB:

17 uur: Grails
18 uur: Akron/Family
19 uur: Wolf Eyes
20 uur: 65 Days of Static
21 uur: Mogwai

Tickets zijn besteld...

(via)

Just Like The Fambly Cat

Een postuum plaatje van een fijne band die we nog gaan missen. 'Just Like The Fambly Cat' van Grandaddy, nu hier te beluisteren. Snif.

Jantje Contantje in de cinema

Eindelijk is het zover: vanaf vandaag kan je in de cinema naar 'Walk The Line', de biografische prent over Johnny Cash. Wij hebben de man pas echt leren kennen door zijn American Recordings, waarop hij samen met producer Rick Rubin songs van onder meer Bonnie Prince Billy, Nick Cave en Leonard Cohen op een indrukwekkende manier naar zijn hand zet. En na het zien en horen van Hurt, oorspronkelijk van Nine Inch Nails, waren we helemaal verkocht. U kan me een van de volgende dagen in een Antwerpse cinema dan ook herkennen aan mijn zwarte schoenen, zwarte broek, zwart hemd en zwarte hoed.

PS: Voor de 'gitaristen' onder ons: de zeer simpele tablature van Hurt vind je hier.

Clap Your Hands Say KindaMuzik

“Wat er niet deugt aan de platenmaatschappijen is die hele marketing-ongein. Ze willen je verkopen, je aankleden als poppen voor een modereportage. Wij moeten onszelf nog steeds aankleden, althans dat proberen we, en dat gaat tot nog toe wel goed. (...) Als zo'n label zegt: je krijgt van ons honderd procent artistieke zeggenschap, dan denk ik: dat bestáát niet. Ik geloof dat gewoon niet. Veel maatschappijen willen alleen dat je steeds maar groter groeit, net zolang totdat je als band explodeert."
Bassist Tyler Sargent van Clap Your Hands Say Yeah doet zijn zegje over platenmaatschappijen op KindaMuzik.net. Het vijftal uit Brooklyn heeft nog steeds nergens getekend en is dat ook niet van plan. Dat blijkt ook niet echt nodig, want hun debuut vliegt nog steeds de deur uit en de optredens raken in geen tijd uitverkocht. Ook dat op 14 februari in de AB.

Op de schoot bij nonkel Bob

"Toen ik in New York aankwam, was het hartje winter Het was bar koud en in elke ader van de stad lag een dik pak sneeuw, maar ik kwam net uit het ijskoude Noorden, een klein stukje aarde waar de donkere bevroren bossen en de ijzige wegen mij niet van mijn stuk brachten Ik kon de beperkingen overstijgen. Ik was niet op zoek naar geld of liefde. Ik had een verscherpt bewustzijn, wist waar ik naartoe wilde, was onpraktisch en bovendien een idealist. Ik kende geen mens in deze donkere koude metropool maar dat zou allemaal veranderen - en snel ook."
Zo begint Robert Allen Zimmerman aan zijn eigen levensverhaal in Kronieken. Het boek is het eerste deel van de bijzonder aangename autobiografie van een man die zich tegenwoordig laat aanspreken als Bob Dylan. Dylan geeft je geen saaie opsomming van gebeurtenissen, maar vertelt onder meer over zijn grote voorbeelden, zijn eerste stappen in de muziekwereld en de tol van de roem. Ideaal leesvoer voor wie wil weten wat er omgaat in het hoofd van een van de meest geniale songschrijvers op deze planeet. En dan nu een volledig willekeurig fragment uit een volledig willekeurige Dylan-song:

Sara, Sara,
It's all so clear, I could never forget,
Sara, Sara,
Lovin' you is the one thing I'll never regret.

Marky Ramone covert Ramones

One-Two-Three-Four! Grijs, zeg ik u, we hebben hem grijs gedraaid, die 'Loco Live' van de Ramones. Tijdens hun Belgische concerten op Graspop en Zwemdokrock konden we dan ook bijna elk nummer uit volle borst meezingen. Drie van de vier groepsleden kunnen dat ondertussen al enige tijd niet meer. Enkel Marky Ramone is nog min of meer in leven. Wie dat niet gelooft, moet op donderdag 23 februari naar de Nijdrop in Opwijk. Samen met het zootje ongeregeld van AntiProduct gaat hij er zich nog eens wagen aan een hele rits Ramones-klassiekers. Wij vinden dat het niet meer hetzelfde is en troosten ons ondertussen met deze geweldige video van 'Pet Sematary'.